Ondanks zijn interresse in boedisme en zijn jeugd als hippie is Jobs in zijn hang naar perfectie Machiavellistisch. Bij het ontwikkelen van de Mac werd Apple werkelijk in tweeën uiteen gereten door zijn gedrag. Het was ‘zijn’ Mac-team tegen de rest van Apple en de wereld.
De jonge Jobs was een wietrokende, lsd –gebruikende hippie. Een vegetariër die niet alleen zijn (pleeg)moeder gek wist te maken met zijn steeds veranderende dieët, maar ook keihard kon zijn tegen de mensen om hem heen. Hij was emotioneel en gepassioneerd met een rotsvast geloof dat hij de wereld kon veranderen. Een ‘fundamentalist’ van zijn eigen ideologie van simpelheid, eenvoud en perfectie. Hij verwachtte dan ook volledige devotie van een ieder die voor hem werkte. Echter hij had groot respect voor vakmanschap.
Mij staat een passage bij waarin verteld wordt dat de medewerkers van Apple elk jaar een prijs uitreikte aan diegene die Jobs het beste had weten te weerstaan. Iets waarom hij wel kon glimlachen.
Innovatie was belangrijk voor Jobs. Bedrijven zoals IBM vondt hij verschrikkelijk. In zijn ogen innoveren zij niet, ze doen één stap vooruit en staan daarna tijdenlang stil om te kapitaliseren op de kleine stap die zij gemaakt hebben. Jobs wilde grote stappen zetten. Daar waar de voormalige grootmachten op de telefoniemarkt de status quo wilde bewaren, kwam hij met een product dat revolutionair was.
Jobs wordt niet als een heilige neergezet in deze biografie. Hij is absoluut niet perfect, denk alleen al aan zijn opstelling tegenover zijn dochter en haar moeder. Je zou hem als een narcist kunnen zien. Je zou zelfs kunnen stellen dat niet hij, maar de mensen om hem heen de werkelijke genieën waren. Denk alleen al aan Steve Wozniak. Isaacson laat niet na om ook dat te belichten, net zoals Jobs zijn slechtere kanten ook naar voren komen. Jobs is iemand die‘you hate to love and love to hate’ zoals ze in het engels zo mooi weten te zeggen. Dit spreekt voor deze biografie. Je krijgt niet het gevoel dat je een ode aan Steve Jobs aan het lezen bent. De vertaling van het boek is niet optimaal, maar heeft mij ook niet zodanig gestoord dat ik me eraan irriteerde. Het verhaal is in balans en het is duidelijk dat Isaacson goede research heeft gedaan.
Wat je ook vindt van Steve Jobs of Apple, dit verhaal is onderdeel van onze geschiedenis. Het is een verhaal dat je zowel kan inspireren als doen walgen. De inspiratie kan je halen uit de enorme gedrevenheid waarmee Jobs zich op werkelijk alles stortte, de walging uit zijn manier van omgaan met mensen.
Ik kan wel waardering opbrengen voor iemand die vindt dat de consument niet altijd gelijk heeft, iemand die geen compromissen wil sluiten en volledig zijn eigen visie volgt.
Samen met anderen staat Jobs aan de wieg van een industrie die ons allen raakt en jaarlijks steeds eer invloed krijgt op onze manier van leven. Neem alleen al de laptop waarop ik dit tik of het (door Jobs gehate) Android device waarmee ik deze biografie besteld heb.
Ik wil deze review gepast afsluiten met een quote van Steve Jobs uit zijn toespraak voor Stanford in 2005 wanneer hij weet dat hij kanker heeft en zal sterven.
‘Remembering that I'll be dead soon is the most important tool I've ever encountered to help me make the big choices in life. Because almost everything — all external expectations, all pride, all fear of embarrassment or failure - these things just fall away in the face of death, leaving only what is truly important.
Remembering that you are going to die is the best way I know to avoid the trap of thinking you have something to lose. You are already naked. There is no reason not to follow your heart’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten